بررسی تأثیر تیپ شخصیتی زبان آموزان موفق بر انتخاب نوع راهکارهای زبان آموزی ایشان

بررسی تأثیر تیپ شخصیتی زبان آموزان موفق بر انتخاب نوع راهکارهای زبان آموزی ایشان طی سی ساله ی گذشته با پدیدار گشتن تحقیقاتی در زمینه راهکارهای یادگیری زبان تحولی تدریجی اما عظیم در حوزه آموزش و یادگیری زبان صورت گرفت. در همین اثنا، محققان دریافتند که تفاوتهای فردی بر انتخاب راهکارهای یادگیری زبان تاثیر معناداری دارد. علی رغم مطالعات متعدد بر جنبه های گوناگون تفاوتهای فردی، به نظر می رسد که تاثیر تیپ شخصیتی و سطح موفقیت دانش آموزان بر انتخاب راهکارهای زبان آموزی آنان هنوز مورد بررسی قرار نگرفته است. در این پژوهش سعی بر این بود که تاثیر تیپ شخصیتی زبان آموزانی که از نظر موفقیت در سطح بالاتری هستند و آنان که در سطح پایین تری قرار دارند را مورد بررسی قرار دهیم. برای این منظور، 320 دانشجوی زبان انگلیسی از طریق روش نمونه گیری در دسترس، از چهار دانشگاه ایران انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، سه ابزار تحقیق استفاده شد. این سه ابزار عبارتند از: تست شخصیتی مایرز-بریگز، پرسشنامه ی راهکارهای زبان آموزی و تست مهارتهای زبان (اقتباس شده از کتاب تست تافل پترسون (بروکال 2005) که سطح موفقیت دانشجویان را تعیین می نمود. داده ها از کلیه افراد جمع آوری شد. سپس با توجه به نمرات آزمون مهارتهای زبان، دانشجویان با سطوح موفقیت بالا و پایین در دو گروه به عنوان نمونه اصلی انتخاب شده و مابقی حذف شدند. داده های گروه نمونه اصلی در نرم افزار آماری اس. پس. اس. اس وارد شد. برای تحلیل داده ها هم آمار توصیفی و هم آمار استنتاجی از جمله: تست خی-2، تست تی مستقل و تست تحلیل واریانس مورد استفاده قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که (الف) تیپ شخصیتی تاثیر معناداری در انتخاب راهکارهای زبان آموزی ندارد (ب) بین تیپ شخصیتی دانشجویان با سطوح موفقیت بالا و پایین. تفاوت معناداری وجود ندارد (پ) شایع ترین راهکار زبان آموزی بین زبان آموزان ایرانی راهکار فراشناختی و کم کاربردترین راهکار، راهکار محرک است (ت) بین میانگین استفاده از راهکارهای زبان آموزی دانشجویان با سطوح موفقیت بالا و پایین تفاوت معناداری وجود دارد و در آخر، بین تیپ شخصیتی و سطح موفقیت زبان آموزان تاثیر متقابل معناداری وجود ندارد ولی سطح موفقیت تاثیر معناداری بر استفاده از راهکارهای یادگیری دارد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که زبان آموزان با سطوح موفقیت بالا و پایین از راهکارهای یادگیری متفاوتی استفاده می کنند و معلمان می توانند راهکارهای انتخابی زبان آموزان موفق را به دیگر زبان آموزان بیاموزند.